Testamentair Bewind

Bij het bepalen van een testament is het mogelijk om vast te leggen dat ( een
deel) van de erfenis onder bewind komt te staan. Een ouder kan dit bijvoorbeeld
vastleggen voor de erfenis van een kind. Kiezpunt kan optreden als testamentair
bewindvoerder.

In Nederland geldt al een aantal jaren de leeftijd voor meerderjarigheid achttien
jaar. Wanneer er geen bewindregeling is gemaakt dan krijgen kinderen de geërfd
hebben vanaf hun achttiende verjaardag de volledige vrije beschikking over die
erfenis. Velen zijn dan nog te jong om er verantwoord mee om te gaan. Dit is voor
testateurs vaak een reden om een bewind in te stellen ter bescherming van de
verkrijger.

Wanneer iemand een testament maakt kan hij bepalen dat de verkrijger van (een deel) van zijn nalatenschap vooralsnog niet vrij over het geërfde kan beschikken. Dit zal met name aan de orde zijn wanneer iemand van mening is
dat de erfgenamen op grond van hun leeftijd of gedrag (en/of ziekte en
beperkingen nog )niet de volledige verantwoording kunnen dragen voor het
geërfde vermogen. In zulke gevallen kan de testateur ( dat is diegene die het testament laat
opmaken) in zijn testament een bewindvoerder benoemen die het geërfd beheert, meestal totdat de geërfde een bepaalde leeftijd om situatie stabiliteit hebben bereikt.

Ook kan een bewind worden ingesteld voor de periode.

van 5 jaar na het overlijden van de testateur. Het bewind gaat dan meestal in
werking vanaf het tijdstip van overlijden van de testateur.
Men kan een familielid benoemen, maar ook een accountant of een bank. Het is
ook mogelijk om méér dan 1 bewindvoerder te benoemen. Zijn er twee- of meer
bewindvoerders, dan kan ieder van hen alle werkzaamheden die tot het bewind
behoren alleen verrichten, tenzij testamentair of de kantonrechter anders
bepaalt. In het testament wordt vastgelegd wat de bevoegdheden en de
verplichtingen van de bewindvoerder zijn. Daarnaast geeft de wet ook een aantal
regelingen. Belangrijk in dit kader is de strekking( het doel, de reden) van het
bewind. Het verdient daarom de voorkeur in het testament duidelijk aan te
geven wat de strekking van het bewind is.

Op grond van de wet krijgt de bewindvoerder voor zijn werkzaamheden per jaar een beloning van één procent
van de waarde aan het einde van dat jaar van het onder bewind staande
vermogen. De testateur kan bij testament desgewenst een ander bedrag aan
beloning vaststellen.
De rechthebbende heeft de mogelijkheid het bewind niet te accepteren. Hij kan
de Rechtbank verzoeken het bewind op te heffen op grond dat het aannemelijk is
dat hij de onder bewind gestelde goederen zelf op verantwoorde wijze zal
kunnen besturen. Dit geldt alleen voor een bewind dat uitsluitend in zijn belang
is ingesteld. De wet noemt een aantal gevallen waarin een bewind eindigt. Zo
kan de verzoeker van een bewind bijvoorbeeld bepalen dat het bewind slechts voor
bepaalde tijd geldt. Het is logisch dat een bewind altijd vervalt bij overlijden van
de persoon in kwestie. Ook kan het bewind onder meer worden beëindigd door
opzegging wanneer vijf jaren na het overlijden van de erflater zijn verstreken. De
bewindvoerder dient het bewind te voeren met de “zorg van een goed
bewindvoerder”.

De bewindvoerder dient regelmatig tijdens het bewind en bovendien ook aan het
einde van het bewind een rekening en verantwoording af te leggen aan de
rechthebbende ( en aan diegene in wier belang het bewind eventueel nog is
ingesteld). Wanneer rechthebbende zelf niet in staat zijn tot het opnemen en
begrijpen van de rekening moet de bewindvoerder rekening en verantwoording
afleggen aan de Kantonrechter.
Wijzelf geven er de voorkeur aan ook jaarlijks de rekening en verantwoording te
laten controleren door bijvoorbeeld de Notaris.
Alles dus vooraf goed vastleggen om eventuele problemen en misverstanden
achteraf te voorkomen.